Oczekiwanie od kogoś czegoś, jest po prostu nie fair. Obarczanie sobą innych jest przejawem wielkiego egoizmu i kompletnego braku zrozumienia procesu.
W wyniku jakiegoś zdarzenia, rozmowy lub swoich przemyśleń, wydaje Ci się, że ktoś coś powinien dla Ciebie zrobić, oczekujesz od kogoś takiego, a nie innego zachowania, właśnie takiej, a nie innej deklaracji.
I jeżeli nie otrzymasz tego, to jesteś poirytowany, tak?
A ja się Ciebie pytam: kto dał ci prawo, obarczania sobą innych?
Kto ci powiedział, że przerzucenie na innych swoich problemów jest okej?
Czy ty lubisz, gdy ktoś ze zniecierpliwieniem na twarzy, oczekuje od ciebie czegoś?
Jak się czujesz, gdy do twego rozmówcy nie dociera twoja odmowa i z wielkim uporem - by osiągnąć swój plan - ciśnie cię?
Jak ci się śpi, gdy ktoś poruszył swoim problemem ukryty w tobie strach?
Czy dobrze się czujesz w roli zakładnika? Przecież gdy sam oczekujesz od kogoś czegoś, to tak jak byś brał kogoś do niewoli. Zamykasz go w klatce, zabraniasz mu siebie, a w to miejsce wkładasz swoją osobę.
Jak ci się śpi, gdy ktoś poruszył swoim problemem ukryty w tobie strach?
Czy dobrze się czujesz w roli zakładnika? Przecież gdy sam oczekujesz od kogoś czegoś, to tak jak byś brał kogoś do niewoli. Zamykasz go w klatce, zabraniasz mu siebie, a w to miejsce wkładasz swoją osobę.
Więc zanim znów zmusisz kogoś do czegoś, zastanów się, po co to robisz?
Czy da, Ci coś to, że swój strach, zakamuflowany kompleksami, obawami, przesądami, niedowartościowaniem, nawykami, chęcią kontroli wszystkiego i wszystkich przerzucisz na innych?
Czy będziesz się lepiej czuł, jezeli ktoś z tobą będzie cierpiał?
Jeżeli nie, to następnym razem, gdy tylko zauważysz, że oczekujesz od kogoś jakiejś deklaracji, jakiejś decyzji - zatrzymaj się!
Zaakceptuj proszę fakt, że nikt inny nie zrozumie twoich problemów, bo są one twoje. Twój rozmówca może jedynie popatrzeć przez pryzmat twoich problemów na swoje podobne - jeżeli je oczywiście ma, bo może już się z nimi uporał, a ty w tym momencie dzieląc się z nim rozgrzebujesz mu je od nowa.
Zrozum, że tak jak każdy jesteś jedyną osoba odpowiedzialną za swoje życie, i tak jak każdy masz indywidualne podejście do każdego tematu, a w związku z tym: niemożliwym jest oczekiwanie od kogoś czegoś! (przeczytaj jeszcze raz ten wpis KLIK i ten KLIK).
Pamiętaj, że prawo siewu i zbioru obowiązuje wszystkich, więc zastanów się czy masz ochotę na to, by wróciły do Ciebie wyrzuty sumienia, które zasiejesz u innych, by przeforsować swoje oczekiwania?
Czy będziesz się lepiej czuł, jezeli ktoś z tobą będzie cierpiał?
Jeżeli nie, to następnym razem, gdy tylko zauważysz, że oczekujesz od kogoś jakiejś deklaracji, jakiejś decyzji - zatrzymaj się!
Zaakceptuj proszę fakt, że nikt inny nie zrozumie twoich problemów, bo są one twoje. Twój rozmówca może jedynie popatrzeć przez pryzmat twoich problemów na swoje podobne - jeżeli je oczywiście ma, bo może już się z nimi uporał, a ty w tym momencie dzieląc się z nim rozgrzebujesz mu je od nowa.
Zrozum, że tak jak każdy jesteś jedyną osoba odpowiedzialną za swoje życie, i tak jak każdy masz indywidualne podejście do każdego tematu, a w związku z tym: niemożliwym jest oczekiwanie od kogoś czegoś! (przeczytaj jeszcze raz ten wpis KLIK i ten KLIK).
Pamiętaj, że prawo siewu i zbioru obowiązuje wszystkich, więc zastanów się czy masz ochotę na to, by wróciły do Ciebie wyrzuty sumienia, które zasiejesz u innych, by przeforsować swoje oczekiwania?
Dzięki wielkie za czytanie oraz oglądanie KLIK
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz